HET WAS ME HET DAGJE WEL!!!!!!!!!!!!!
Zaterdag de 13de was het dan zover. De fameuze uitdag van de LVSL een jaarlijks terugkerend uitje voor alle leden en hun geliefden. (alleen mocht ook). Ik had er weken naar uitgekeken.
Verzamelen op een plein in Rijnsburg, want daar vandaan zou de bus ons brengen naar de Zaanse Schans, een uitgelezen plek voor alle cameramensen en fotografen. Tenslotte ben je lid van een film en videoclub.
De bus liet lang op zich wachten, en dat met die snijdende wind over het plein was dat geen pretje. Uiteindelijk bleef de bus helemaal weg – foutje van de busmaatschappij – en waren we aangewezen op plan Z. De Z van zelf rijden. Dus vol goede moed werden de auto’s volgepropt met enthousiaste deelnemers en materiaal.
Uitdag 1917a
Na een voorspoedige reis kwamen we aan op onze bestemming. Van verre zag ik de molens al zwaaien en bij de parkeerplaats dacht ik mij te bevinden in de buurt van “Keukenhof in bloei”. Het stond overal bomvol, maar gelukkig waren wij toch nog op tijd voor een plekje.
Bij het entree stond een hoffotograaf al klaar voor de groepsfoto. Koffiedrinken, bijkomen van de koude wind, en hup daarna naar buiten voor een gezonde strakke bries met de camera startklaar.
Velen zochten vele molens op waarbij haast overal nog extra intreegeld betaald moest worden, want ja de commercie bloeide daar welig.
Op vele plekken moest je je een weg banen tussen de Chinezen en de Italianen. Het was een groot feest!!
In de middag een lekkere pannenkoek eten. Gelukkig waren wij op tijd, want even later was er geen lege plek meer te bekennen. Het smaakte goed na alle kou en ontberingen.
Daarna kregen wij in een luxe boot een heuse rondvaart door de Zaanse wateren met uitleg van een grappige kapitein, die dat vele malen per dag moet doen. Toch bleef hij leuk!
Daarna nog een tweede ronde wandelen en toen was het alweer verzamelen voor de terugreis.
Ook tijdens het terug rijden kregen we nog een extra verrassing, een heuse opstopping van kilometers auto’s onder het motto gezelligheid kent geen tijd. En gelachen dat we hebben. En natuurlijk volop zingen “We gaan nog niet naar huis”.
Tegen de avond kwamen we weer heelhuids aan bij het plein en het restaurant ernaast.
Nooit geweten dat zo’n afgelegen restaurant zulke goede maaltijden kon aanbieden. Het eten was gewoon voortreffelijk. Een van de beste onderdelen van onze uitdag trip.
Tot slot nog een geweldige surprise van onze organisator de heer Perquin, van wie wij allen de fraaie groepsfoto kregen, vanmorgen vers gemaakt door de hofleverancier, als aandenken aan deze bijzondere uitdag.
En deze foto was helemaal gratis!! Bedankt Pim.
Henk Robbers