Verslag van de livestream LVSL filmanalyse op maandag 18 januari 2021
Vandaag is (ongebruikelijk) filmanalyse-avond. Normaal vindt die plaats op de eerste maandag van de maand. Die werd deze keer echter gebruikt voor de nieuwjaarstoespraak.
Vanavond worden drie films vertoond.
De eerste is van Wim Blansjaar. Die zal worden besproken door het bekende duo de Ridder – Stauttener. En uiteraard weer met de zwarte poes op de bank.
Mooie plaats voor een verborgen camera.
De tweede film is van Nelleke Hovestreydt. Die wordt besproken door Jaap Rostohar.
Tot slot een film van Joop Mosterd (alleen vertoning).
Heb je ook een film voor de analyseavond op 1 februari, stuur die dan naar techniek@lvsl.nl
Doe dat uiterlijk een week van te voren.
De jaarvergadering kan dit jaar niet plaatsvinden in Vogelvlucht. Deze zal nu ‘digitaal’ worden gehouden. Het NOC/NSF heeft een protocol gemaakt om langs digitale weg een AV te organiseren. Dat protocol is legaal en zal ook door de LVSL worden gebruikt. De leden worden hierover op korte termijn per email geïnformeerd.
De eerste film is van Wim Blansjaar: Kroatië
Film gaat over een reis door Kroatië.
De rustige en duidelijke stem van Wim houdt je goed bij de les. Hij bezoekt het amfitheater van Pula uit de Romeinse tijd. Hier werden wedstrijden van gladiatoren gehouden voor 20.000 bezoekers (bij een volle ‘zaal’).
Pula heeft ook een ‘Arc de Triomphe’ maar op kleinere schaal dan de echte. Er wordt veel aandacht besteed aan tempels, musea en kathedralen.
Het eiland Krk (zonder u) heeft fraaie stranden en is gericht op toerisme. Nationaalpark Krka is zeer de moeite van een bezoek waard met z’n mooie watervallen. Verder gaat het naar Split.
Een stad met lugubere verhalen als ‘het doorboren van een vrouwenhals met een zwaard’ (zoiets doe je niet). Een stuk vrolijker wordt je van 5 zingende mannen die een Dalmatisch lied ten gehore brengen. Voor 15 Euro heb je een CD van deze groep. Commercie is overal. Dubrovnik met de vele steile straatjes wordt de parel van de Adriatische Zee genoemd. Het herbergt de oudste nog werkende apotheek van Europa.
Als informatiebron heeft Wim Wikipedia en Youtube geraadpleegd. Een fraaie film voor geschiedenis liefhebbers.
Na afloop zijn Arie en Hans lovend over deze film.
Paar ‘puntjes’ misschien: de punt achter de titel ‘Kroatië.’ mag weggelaten worden. En de filmlengte iets korter vanwege de hoeveelheid informatie die op je af komt. Complimenten aan Wim. Goed gedocumenteerd.
De volgende film is van Nelleke Hovestreydt: ‘Achter de heuvels…’
Deze film laat zien wat er zoal komt kijken bij het onderzoek naar een beschadigd graf in het Dal der Koningen in Egypte. Een begraafplaats van de farao’s.
Het gaat om het graf van ene Ramses dat door hevige regenval is beschadigd. Een team van deskundigen probeert in kaart te brengen wat de schade is, zodat het hersteld kan worden. Daarnaast wordt wetenschappelijk onderzoek gedaan naar opschriften op de wanden van het graf.
Het internationale team onderzoekers bestaat uit Egyptologen, geologen, inspecteurs, opzichters, restaurateurs, fotograaf en een projectleider. Je hoort Engels en Duits spreken.
Dat is keurig vertaald in Nederlandse ondertiteling. Studenten helpen bij het onderzoek en krijgen praktijkles op locatie.
Veel aandacht krijgt het reconstrueren van de beschadigde decoratie van het graf.
Daarbij worden moderne meettechnieken gebruikt zoals GPS en fotogrammetrie. Er worden luchtstroommetingen gedaan. Notities worden op tablets gedaan maar ook nog met pen op papier. Het is de bedoeling een 3D model te krijgen van alle kamers. In deze stoffige omgeving is beschermende kleding nodig.
Er is 3 weken gefilmd. Het resultaat is erg fraai. Mooie beelden en duidelijke uitleg.
Na afloop van de film is het volgens Jaap Rostohar bijna onmogelijk in deze film nog verbetering aan te brengen. Complimenten voor Nelleke die een erg mooie film heeft gemaakt en heel informatief is. Misschien wel interessant voor het Museum voor Oudheden in Leiden.
De laatste film is van Joop Mosterd: ‘Hoe houden we het droog’
De film met de toepasselijke titel ’Hoe houden we het droog’ laat de ontwikkeling zien van het droogleggen van het moerasgebied rond Leiden.
Voor een gebied dat 2 tot 6 meter onder zeeniveau ligt een hele uitdaging. Voor de ontginning werden dijken aangelegd om het water af te voeren via sloten, sluizen en gemalen.
De drooggelegde grond werd gebruikt voor landbouw. De Zijl werd gegraven voor afwatering naar de Kagerplassen.
Heemraden hielden toezicht op de afwatering die werd bemoeilijkt door bodemdaling. Dat werd opgelost met sluizen en windmolens.
Voor het inpolderen van de Haarlemmermeer zouden teveel windmolens nodig zijn voor de drooglegging. Gelukkig was in die tijd de stoommachine in opkomst en dat was het begin van stoomgemalen. De eerste werden gebouwd bij de Kagerplassen, Leiden en Cruquius. Hier werd het water via de Ringvaart afgevoerd naar het IJ en later naar de Noordzee via Katwijk. Ze kwamen in bedrijf nadat er een 60 kilometer lange dijk om het meer was aangelegd. En niet met behulp van stoommachines. Nee, dat gebeurde met spade en kruiwagen.
De drooglegging van de Haarlemmermeer duurde 3 jaar.
De Merenwijk in Leiden moest destijds 2 meter worden opgehoogd voordat er kon worden gebouwd. Alle gemalen in het gebied van Hoogheemraadschap Rijnland worden tegenwoordig gecontroleerd vanuit de centrale controlekamer in Leiden.
Helaas is de geluidskwaliteit soms wat onduidelijk waardoor niet alle voiceovers goed waren te verstaan. Dat hoeft niet aan de films te liggen. Kan ook door de ‘streaming’ komen. Soms vielen beeld en geluid even stil tijdens de ‘uitzending’ op maandag.
Wim Hofman