Films van Else van Laere, iedereen op onze club heeft er minstens wel een gezien, beter gezegd bewonderd. Vanavond was het een avond geheel verzorgd door Else. Nu eens geen film van haar, maar een ervaringssessie over Rampenfilms. Niet het type van Titanic, maar wat er zoals mis kan gaan bij het maken van een speelfilm. En als iemand veel speelfilms gemaakt heeft dan is het Else wel. Sinds de jaren 80 toen ze begon te filmen met Super 8 heeft ze bijna nooit anders gedaan dan speelfilms maken, een enkele keer afgewisseld door een animatiefilm.
Haar film carrière begon met het verfilmen van liedjes en groeide uit naar echte speelfilms. Rampen bij het maken van speelfilms kunnen zich voordoen met de Spelers, de Locaties en in de categorie Overige Rampen. Van alles werd soms een hilarisch voorbeeld gegeven.
Wat te denken van hoofdrolspelers die bij het optreden helemaal geblokkeerd raken? Dan maar de betreffende vrouw vervangen door een man, je moet toch wat! Meer voor de hand liggend is dat de hoofdrolspelers niet rolvast blijken te zijn.
De digitale video bleek een enorme sprong vooruit. Een illustratie daarvan was de film Herinneringen te Koop. Een heel apart scenario waarbij de herinneringen door het beeld verschenen of verdwenen. Een apart scenario zoals we zoveel van Else kennen.
Films maakt ze altijd samen met een groepje filmers, het is geen solo werk. Een ander voorbeeld met gebruik van de digitale mogelijkheden is Het Tijdsgat, over een film van leerlingen met hun onderwijzer die bleek een reis door de tijd te kunnen maken, en weer terug naar de huidige tijd. Else speelde zelf ook een rolletje in deze film, alweer een origineel scenario.
De invulling met spelers van een film is soms problematisch: waar haal je 2 ruige motorrijders met tatoeages vandaan en een baby? Dat is te zien in Baby Blues uit 2013.
Deze film staat ook op onze website en werd geheel vertoond. De zoektocht naar geschikte locaties en attributen is ook een belangrijk en soms moeizaam onderdeel van het maken van een film.
Op locaties kunnen zich diverse problemen voordoen die je liever niet ervaart. De film Kerkhof van de Vergeten Zielen is een goed voorbeeld hoe je het echt niet wilt: onbegrip van omstanders over het filmen op een kerkhof, vliegtuiglawaai, slijpen van stenen e.d. Het hele geluid bleek onbruikbaar hierdoor en moest geheel worden overgedaan. De stem van de hoofdrolspeelster moest stukje voor stukje worden nagesynchroniseerd. Een enorm karwei dat door Gerard de Boer werd geklaard.
Dat afspraken een belangrijke rol spelen kwam naar voren tijdens de opnames voor de film Gods Wegen. Iedereen zou in zwart-witte kledij komen als overledene om een visum te krijgen voor opname in de hemel. Maar dan komt er eentje opdraven met mooie rode kleding. Los het maar op.
Overigens een originele film met een totaal onverwacht einde.
Filmen op straat wordt niet altijd gewaardeerd door de politie: u heeft toestemming nodig mevrouw. Wat doe je dan, die vraag je dan aan en je hebt zo 2 weken vertraging.
In Schaduwspel werd gespeeld met bijzondere effecten van kleur, contouren en schaduw om alle onscherpe scènes te verbloemen. Alweer heel origineel, kom er maar eens op!
Een persiflage op het sprookje van Roodkapje moest in één dag gefilmd worden. En wat gaat er dan mis: je vergeet een scène op te nemen. Haastige spoed ….
Met eigengemaakte decors ontstond zo een hilarisch verhaal met een boodschap erin.
De allergrootste ramp voor elke filmer, ook voor amateurs, is dat een ander per ongeluk je opnames van de film wist. Heel jammer, maar dan maar alles opnieuw maken.
De leerpunten van Else na deze bijzondere avond zijn: maak je opnames als het kan binnen; werk met een goed ingewerkte filmploeg en kies als het kan acteurs die al op elkaar zijn ingespeeld.
Het dankwoord van Leo en Arie werd volkomen terecht vergezeld door een mooie bos bloemen.
En dat is meer dan verdiend voor deze bijzondere en leerzame avond.
Op You Tube onder de naam van Else+van+Laere vind je heel veel van haar speelfilms, ook de films die hierboven vermeld zijn. Kijk er eens naar!
Oh ja, en de bar was weer als vanouds open, en kon zich verheugen in 25 enthousiaste LVSL leden!
Verslag en foto’s Wil van Voorst.