Vanavond staat in het teken van de wedstrijden voor ZH12 voor de Plus leden. Op 30 april in theater Ins Blau zijn de wedstrijden waar de genomineerde films vertoond worden. Drie juryleden hebben de films al beoordeeld en geven per film een waardering. Bij een totaal van 210 punten zal de film doorgaan naar deze wedstrijd. Mevrouw Jeannette Sleurink zal de jury waardering presenteren. Er waren tijdens deze livestream een maximum van 39 kijkers, alweer een goede score voor de leden van onze video club.
De eerste film is “De Lutherse Kerk”, gemaakt door Marion Smit en Arie de Ridder.
Het was vroeger een schuilkerk van de Lutheranen, ook die hadden schuilkerken net als katholieken. De rondleiding was interessant met voorbeelden. Na 400 jaar verdwenen de Lutheranen.
De jury vond het een goed introductie, een goede opbouw met goede kaders en mooie Gregoriaanse muziek. Heel informatief.
Daarna bezochten we “Moskou”, een film van André van der Tuijn.
De pracht van de vele kerken en kathedralen in en rond het Kremlin werden vertoond. De blikvanger is de veelkleurige Basiliuskathedraal op het Rode Plein.
Een bezoek aan warenhuis GUM en aan het graf van de Onbekende Soldaat pasten in deze film. Andere opvallende zaken zijn het gigantische Tsarenkanon uit 1586, en een gigantisch grote gebarsten kerkklok.
De jury vond het een goede impressie van het Kremlin en alles daarom heen. De vormgeving is rustig en er kwam heel veel informatie uit de voice-over. Een informatieve film voor iedereen
We blijven in Rusland, met Marion Smit bezoeken we nu “Sint Petersburg”.
Er waren veel prachtige foto-opnames te bewonderen, van de Hermitage, de Petrus-en-Pauluskathedraal en de stad zelf. De foto’s waren gemonteerd tot een boeiend geheel mede met hulp van Arie de Ridder. Mooie overgangen gaven toch de suggestie van een video. De live muziek was van drie Russische monniken.
De jury waardeerde de foto’s als erg mooi, de montage was heel mooi in beweging, eigenlijk was het een foto rapportage. Een voice-over zou helpen.
De film “Moeder is Boven” van Henny Hartevelt en anderen leek wel een horrorverhaal. Een boerenzoon leeft hier met zijn moeder; de locatie is een oude vervallen boerderij. Moeder en zoon waarderen elkaar niet. De moeder krijgt bezoek van een oude dame van de kerk. Op een bepaald moment komt de zoon beneden en treft moeder dood aan in de stoel. Bij het zien van haar pensioen bijschrijving bedenkt hij zich en brengt moeder naar boven, naar zolder en bewaart haar daar. De oude dame komt twee keer tevergeefs voor moeder op bezoek. Bij het laatste bezoek gaat ze naar boven; bij het zien van de dode moeder valt ook zij dood neer. De zoon wil haar begraven in de tuin, maar wordt op dat moment betrapt door de burgemeester, die de dode moeder een ridderorde wilde overhandigen voor haar verdiensten voor de kerk.
De jury vat het samen als een oude boerderij, een vreemde zoon en een oude moeder. Het begint al een horrorverhaal, met een verrassend einde. Goed camerawerk, afwisselend, de spanning wordt opgebouwd. De scenes zijn goed. Het is een perfecte casting van spelers en locatie.
De film “St. Laurent du Maroni” van Marion Smit en Arie de Ridder speelt in Frans Guyana, in een dorpje bij de grens met Suriname aan de Marowijne rivier. De beelden van de markt en een roeiwedstrijd zijn kleurrijk. De beruchte gevangenis met zwaar regime werd bezocht. Als je het boek Papillon van Henry Charrière hebt gelezen, besef je dat dit een hel was, hij heeft er in de jaren 30 heel lang vast gezeten.
De jury vindt het een verslag van een uitstapje met boottocht. Filmisch zijn het fraaie kaders, met mooie kleuren en goede montage. De voice-over brengt een goed verhaal. Achtergrond muziek had wat meer Caraïbisch gekund. Soms waren voice-over en oorspronkelijk geluid te hard, met windgeruis.
“De Stoomtram Hoorn – Medemblik” was het onderwerp van de film van Jaap Rostohar.
Een sfeerimpressie van gebouwen en stoomtrams uit die tijd, met kleine stoomlocomotieven en prachtig gerestaureerde wagons. Alles wordt geheel onderhouden door vrijwilligers. Het vertrek en de aankomst van passagiers van Medemblik naar Hoorn en terug wordt gefilmd vanaf de perrons, en alles wat daarbij komt kijken. De voice-over geeft een goede toelichting.
De jury vindt dat alle aspecten van deze trein aan de orde komen. Cameravoering is rustig en duidelijk. Voice-over en muziek zijn toepasselijk. Reisbeelden ontbreken echter, alles is vanaf de perrons gefilmd. De film kan wat korter, en meer afwisseling maakt het geheel sterker.
Ook alweer van Marion Smit en Arie de Ridder was de film die ze in Suriname maakten “Brokopondo Stuwmeer”. De introductie gaf de bouw en doel aan van het Brokopondo stuwdam en stuwmeer uit 1964. Een toelichting vermeldde dat de oorspronkelijke bewoners zijn verdreven. Nu wordt er alleen stroom opgewekt voor Paramaribo in plaats van de aluminiumindustrie.
De jury vond het mooie camera standpunten en een goede afwisseling van opnames. De voice-over was goed. Ook hier misten ze Caraïbisch type muziek. Het windgruis kwam wat storend over.
Else van Laere en anderen diende de film in “Liefde 2.0”. Een spannend begin en aparte opnames. Een sollicitatie gesprek wordt heel bot gevoerd, maar toch wordt de sollicitante aangenomen als secretaresse. Een jongeman in wit pak, een patiënt? – intrigeert, hij heeft geheugenverlies. Uiteindelijk blijkt het een computerspel in Beta versie te zijn waar iets fout gaat tussen de menselijke secretaresse en de digitale patiënt.
De jury ziet dat werkelijkheid en fictie hier door elkaar lopen. Het scenario is spannend, het camera werk is wisselend van kwaliteit. De muziek is perfect gekozen.
Na deze films volgde meteen de uitslag, want die was al tevoren bekend. De derde prijs was voor de film Liefde 2.0 van Else met 216 punten. De tweede prijs ging naar Stoomtram Hoorn van Jaap met 219 punten. Nadat de spanning visueel behoorlijk was opgevoerd – heel goed gedaan!- kwam als eerste prijs: Moeder is Boven van Henny met wel 238 punten.
Opvallend was dat de puntenwaardering van de drie juryleden Flip, Reinier en Tine gelijkmatig was en dicht bij elkaar lagen.
Het was weer een mooie LVSL avond, met felicitaties van de kijkers thuis voor de prijswinnaars en alle de overige inzenders.
Wil van Voorst